Eigenlijk is de minor zelfs 20 ECTS. Weliswaar verspreid over 2 semesters, maar dat is toch 10 ECTS per semester.
Het zit zo: ik loop 2 dagen per week stage (waarbij 2 dagdelen bij het instituut en 1 dag thuis), daarnaast volg ik een onderzoekscollege voor 10 ECTS, maar ik was erg enthousiast over mediëvistiek, dus ik wilde er gewoon mee beginnen, desnoods in de avonduren

. Verder heb ik echt nog nooit echt 280 uren in een college gestoken. Ze mogen blij zijn als ik de helft haal. Ik ben niet zo met die uren bezig. Ik doe gewoon wat ik denk dat nodig is. Lees elke week m'n artikelen, maak m'n opdrachten en het is allemaal prima te doen

.
Mijn huisgenoot is ook aan het afstuderen. Die kreeg een opdracht van het bedrijf. Dat is toch wel wat makkelijker dan zelf iets moeten verzinnen en dan op zoek gaan naar een bedrijf

.
quote:Hoe moet ik dat wegvallen van je gehoor opvatten? Heb je af en toe dan wel gewoon een normaal gehoor en valt het dan ineens weg of is het toch anders?
ik ben al mijn hele leven slechthorend, maar als ik zo'n aanval van plotsdoofheid heb, wordt het weer wat minder. Het kan weken duren tot het weer terug komt en meestal kom ik niet weer op het oude niveau. Overigens ben ik dan niet helemaal doof, maar klinken geluiden alsof er iemand op een blikken trommel slaat. Erg onplezierig dus. In december heb ik voor het eerst in bijna 7 jaar (vroeger had ik het zowat jaarlijks) weer gehad en mijn gehoor was na 2 weken weer bijna op het oude niveau. Toch merk ik nu dat het nog niet zo is, zoals het was en het kan nog maanden duren voor ik weer de oude ben, als ik dat ooit weer word. Ik kan wel weer naar m'n muziek luisteren, maar ik heb snel last van lawaai en bepaalde mensen hebben een onplezierig stemgeluid. Dan vervormt mijn gehoor weer licht. Ik merk ook dat ik mensen nu echt moet aankijken als ik ze wil volgen. Vroeger ( = vóór december) was dat wat minder. Het is wel lastig bij de colleges, want schrijven en iemand aankijken tegelijk gaat niet zo makkelijk.
Er kan niks aan gedaan worden, nee, want het is een genetische aandoening. Er zijn ook mensen die elke dag een aanval hebben, waarbij ze flauwvallen, overgeven... het is echt een aandoening die diverse gradaties kent. Dan heb ik nog geluk. Gedurende de kinderjaren vinden de meeste aanvallen plaats en gedurende de volwassen jaren wordt het steeds minder. Ik verwacht de eerstvolgende aanval niet eerder dan over 10 jaar. Ik zou graag aan kickboksen oid doen, maar ik moet contactsporten vermijden. Een klap op m'n hoofd of een hard geluid (zoals vuurwerk) kan een aanval uitlokken.
En hoe ik daarmee omga in het dagelijks leven? Ik heb sowieso een heel ander leven dan de gemiddelde student. Ik ben niet lid van een studentenvereniging, want dat is veel te druk voor mij. Ik kan het beste 1 op 1 met mensen praten en dan in een ruimte waar geen muziek oid speelt. Op school (universiteit eigenlijk) maak ik gebruik van een ringleiding. Dan hoor ik alleen de docent en niet en niet het geroezemoes om me heen

. Ik vind het erg moeilijk om contacten te leggen. Doofheid / slechthorendheid schrikt mensen toch snel af, omdat ze niet weten hoe ze met je moeten communiceren. Ik leg dan ook liever contacten via internet, want als mensen mij al een beetje kennen, zijn ze meer bereid om te investeren in het contact

.
Muziek luisteren is geen probleem mee. Veel mensen met mijn gehoorverlies kunnen alleen maar naar hoempapa-muziek luisteren

, maar ik heb voor een slechthorende een zeer gevoelig en fijn gehoor. Ik zou met mijn gehoorverlies überhaupt niet meer met mensen moeten kunnen praten, maar ik kan zelfs nog wel een beetje bellen met bekenden.
Pfoeh wat een lang verhaal, maar ik laat het lekker in m'n FB staan. Als iemand anders dan meer over mijn slechthorendheid wil weten, kan 'ie hetzelfde verhaal gaan lezen. Ik vind het trouwens een kutonderwerp om over te hebben (ga me vooral niet zielig vinden ofzo!), maar ik ben in een goede bui vandaag en dan hebben we het maar weer gehad

.