quote:Op 25-01-2008 22:49 schreef x-Antistar[..]
Ach ik ben nooit een meisjesmeisje geweest. Altijd vrienden. En het zijn inderdaad vervelende princessen-bio-popjes.
Ja Rat snijden was wel een ramp. Heb half jaar geroepen dat je dikke aansteller bent als je dát niet durft. En uiteindelijk was ik zelf de grootste piepert.
Hoeveelste jaar doe jij nu dan
Heleboelste, in 2000 begonnen, maar wel een tijdje niet gestudeerd.
Op een gegeven moment had ik geen behoefte meer aan het werken aan een cure for cancer en andere nare ziekten. En dat het hier uiteindelijk ook alleen maar op de centen draait. En nog meer dingen die me nog cynischer maken dan ik al was.
Tijd voor nieuwe dromen, alleen dat heb ik afgeleerd ofzo.
Nu lijkt het steeds meer op werken. Punten halen en proberen er zoveel mogenlijk lol te hebben tijdens dat laaste traject. Maar ik denk dat ik tijdens research wel weet wat lol terug krijg door dat ik dan wat meer mn eigen dingetje mag/kan doen.
Eind dit jaar hoop ik
eindelijk een bachlor te hebben met 3 stromingen (medische, moleculaire, biotechnologie, met een vleugje behavoir,cognision&neurosciences.)
Als je je richting al weet. Haal dan zoveel mogenlijk punten met avv/vrije ruimte aan andere minder intensieve vakken aan andere faculteiten. Dat zorgt voor iets meer feestmogenlijkheden

.
Wat is er zo vervelend aan die biopopjes? (behalve dat ze mogenlijk zwaar teleurgesteld zijn door een geneeskunde-afwijzing)?