quote:Op 10-12-2006 12:21 schreef Honey_[..]
Een filosofisch verhaaltje op mijn zondagochtend, you just made my day.
Die eerste blik, en er is iets tussen jullie, iets wat het gevoel geeft dat je die persoon misschien al kent? of nee... het is iets anders. Je kan het niet omschrijven maar er speelt een kracht tussen jullie, die leidt tot geestelijke en/of fysieke aantrekkingskracht. De blik in zijn/haar ogen laten je op de een of andere manier niet met rust. Je krijgt de neiging hem/haar aan te raken, ook al is het maar voor even. Zijn/haar naam weet je misschien niet eens, evenals de leeftijd, adres of intresses. Maar toch... de vonken, de chemie, je kunt er niet omheen. Het is te vroeg om te zeggen dat dit de ware is, je moet natuurlijk nog wel een eetje bij de realiteit blijven, maar je kan een soortgelijk gevoel niet onderdrukken.
In real life gaat dit natuurlijk wat normaler, ik liet me even gaan
Met mij is alles goed, met jou?
Essentie van verliefdheid. Ik heb het nog nooit gehad, op eerste oog. Maar er zit wat in, waarom ook eigenlijk niet?
Ik ken het wel, verdrinken in iemands aanwezigheid.
Ik ben van nature wat verlegen, dat zal er ook mee te maken hebben. Dingen die ik denk niet zeggen tegen mensen die ik niet ken, omdat ik niet weet wat de reactie is. Ik ben bang dat het te frappant is, en onbegrepen. Het gekke is, als ik iemand beter ken doe ik het wel, en het geeft altijd positieve reacties.
Maar goed, ik ga dolen in een hersenkronkel, dat was niet de bedoeling. Ik herken alles wat je zegt, het is extatisch, ik wou dat ik altijd in de wolk kan zijn. Maar meestal trekt de sleur me er weer uit.
Ik krijg zin om verliefd te zijn.
En ja, met mij gaat het alleraardigst.