In het jaar 1970 werd in het zonnige Spanje een ontzettend knap, lief en leuk jongetje geboren. Maar laten we het over mij hebben.

In datzelfde jaar beviel een moeder van al twee kinderen het niet dat het kind nog in haar buik zat en besloot dit op natuurlijke manier te verwijderen. En zie, Edwin werd geboren.

Enige jaren later werd door deze Edwin de kleuterschool bezocht. Dit bezoek beviel zo goed, dat hij er besloot enkele jaren door te brengen. Toen daarna het spelen met blokken en zo geen uitdaging meer bood, besloot hij een spring te wagen naar de lagere school. Zes klassen lang braaf leren schrijven, lezen, rekenen en nog meer nuttige zaken. Daarna naar de Mavo, toch na een jaar naar de Havo om deze na vier jaar te verlaten met een papier waarop aangegeven werd dat hij geacht werd zich zelfstandig te kunnen redden met diverse vaardigheden.

Tot dan toe ging het goed. Tot dan toe...

Nu begon het echte leven. Zelfstandig leren en aanwezig proberen te zijn bij lessen. Dit ging niet helemaal zoals God het bedoeld had. Toen na een paar jaar hij op school niemand meer herkende besloot hij ermee te stoppen. Een opleiding in de automatisering ("hij is zo goed met computers") probeerde hem ervan te weerhouden alle dagen achter de Commodore 64 door te brengen. Een andere opleiding bereidde hem goed genoeg voor op een werklustig leven, die hij begon bij een uitkeringsinstantie, om daarna verder te gaan bij een uitkeringsinstantie, om daarna uit te komen in dienst van een bedrijf die dingen deed voor een uitkeringsinstantie. Sleutelwoord hier is blijkbaar "vrouwen", die hij inmiddels had ontdekt als betastwaardige wezens. Diverse van deze creaturen hadden besloten met hem het leven te delen, om daarna te besluiten dit toch met een ander exemplaar voort te zetten. Tot hij bij een vrouw terecht kwam die voor hem wilde zorgen (en niet eens zijn moeder was). Inmiddels heeft zij besloten dat het fiscaal aantrekkelijker was om in zijn huis te gaan wonen. Gelukkig bleek dit amicaal gezien niet op problemen te stuiten.

Ten tijde van Big Brother bleek er een forum te zijn ontstaan, waar hij uren kon doorbrengen met het lezen van de virtuele bijdragen van anderen. Aangezien hij zelf weinig had toe te voegen is hij één van de Oldbies die verder bij niemand bekend is.

Ik weet dat dit verhaal waar is, want het gaat over mij...