

Remy - De_Reemster

Abonnement | FOK!free abonnement |
Geregistreerd | 19-12-2006 |
Laatste update | 21-09-2010 |
Geslacht | Man |
Geboortedatum | 31-01-1984 |
Relatie | |
Seksualiteit | Zat |
Kleur ogen | |
Schoenmaat | 42 |
Beroep | |
Studierichting | |
Woonplaats | Nijmegen |
Favo forum | Onzin voor je leven! |
Favo FOK!kers | HuHU |
Favo subsite | FOK!forum |
Aantal forumposts | 139 » |
Aantal FP-reacties | 142 » |
Aantal views | 706 |
Aantal reacties | 108 |
Laatste voyeur(s) | MarokkaanseHeld Hepyro Hepyro naomi123 aspirantspierbundel |

Hmz stukkie about me?
De vacht van de Reemster is beige tot licht bruinig. Dit patroon verschilt in aantal, dikte en vertakkingen per individu. De buikzijde, de rug en het gebied rond de schaamstreken zijn wit. De beharing op het hoofd is donker blond van kleur
De Reemster heeft een kop-pootlengte van 182 tot 183 centimeter en een lichaamsgewicht van 65 tot 67 kilogram.
De Reemster jaagt voornamelijk overdag en in de schemering. Hij jaagt onder andere op studenten als UniversiteitSchatjes, Hbo Moppies en 1jaars en zelfs jonge eindexamen dames. Soms worden ook zelfstandig onderneemsters, verzorgsters en kleinere prooidieren, als serveersters en horecapersoneel gegrepen.
De prooi wordt eerst tot dichtbij beslopen, waarna het wordt besprongen en in de nek, schouders of rug wordt gebeten. Prooidieren worden nog in het water achtervolgd. De prooi wordt over het algemeen bij kaarslicht verobert.
De Reemster komt voor in Gelderland, in Nijmegen. Hij leeft hier in de Stedelijke omgeving, bossenen de uiterwaarde.
I was just bored 
Gedichten van mijn hand:
Mijn Stad
31 Januari 1984 te Nijmegen is wat mijn paspoort zegt,
met acht letters is geschreven waar ik zo'n waarden aan hecht.
Ik strijd hier mijn eigen strijd zoals Karel de Grote eens heeft gestreden,
schrijf dreunende woorden zoals zijn kanonnen de grond hier ooit deden beven.
Ik deel mijn verleden met de oudste stad van Nederland,
en zet er vol levenslust de toekomst naar mijn eigen hand.
Mijn stad, maar die ik deel met een verscheidenheid aan mensen,
een stad waarvan ik niets bezit maar alles heb wat ik me kan wensen.
Groeide er op met de binnenstad als mijn eigen speeltuin,
waar ik knikkerde lag in de 2e wereldoorlog de stad in puin.
Daar waar ik mij thuis voel wil ik voor altijd blijven,
de stad die mij altijd zal blijven inspireren om te blijven schrijven.
Nijmegen, waar ik de rest van mijn leven om vecht.
met acht letters is geschreven waar ik zo'n waarden aan hecht.
Hoe
Regels blijven leeg als ik ze vol schrijf met niets zeggende zinnen.
Vloeiend dicht ik met rijmende woorden maar ze rijmen alsmaar niet.
Geen idee hoe ik op papier moet zetten wat ik voel diep van binnen.
Omschrijf ik met metaforen mijn ware gevoelens maar niemand die iets ziet
Anders
Vaak, maar nu even niet,
er voor andere zijn...
Nooit, maar nu steeds,
verdrietig van al die pijn...
Altijd, maar plots niet meer,
het nut zien van het leven...
Af en toe, maar nu wel vaak,
aan je emoties toegeven...
Teder
Zacht
haar lippen
op mijn wang
voorzichtig gaf ze mij
kusjes
Deurbel
Mijn deurbel is met vakantie
maar niemand die hem mist
De vraag is of ik hem nog terug zie
de vriendloze deurbel toerist
Al maanden was hij stil
niemand die hem nodig had
Nu reist hij rond met een zonnebril
omdat iedereen hem vergat
Hij heeft het lang volgehouden
stil hing hij trouw in de gang
Maar hij was niet meer de ouden
want nooit klonk zijn vrolijke gezang
Op zekeren dag heeft hij me verlaten
had een briefje in me zak gepropt
Hij wilt pas weer met me praten
als er aan de deur word geklopt ...
En nog much more gedachten spinsels, maar die vinden nog wel een plekje
De vacht van de Reemster is beige tot licht bruinig. Dit patroon verschilt in aantal, dikte en vertakkingen per individu. De buikzijde, de rug en het gebied rond de schaamstreken zijn wit. De beharing op het hoofd is donker blond van kleur
De Reemster heeft een kop-pootlengte van 182 tot 183 centimeter en een lichaamsgewicht van 65 tot 67 kilogram.
De Reemster jaagt voornamelijk overdag en in de schemering. Hij jaagt onder andere op studenten als UniversiteitSchatjes, Hbo Moppies en 1jaars en zelfs jonge eindexamen dames. Soms worden ook zelfstandig onderneemsters, verzorgsters en kleinere prooidieren, als serveersters en horecapersoneel gegrepen.
De prooi wordt eerst tot dichtbij beslopen, waarna het wordt besprongen en in de nek, schouders of rug wordt gebeten. Prooidieren worden nog in het water achtervolgd. De prooi wordt over het algemeen bij kaarslicht verobert.
De Reemster komt voor in Gelderland, in Nijmegen. Hij leeft hier in de Stedelijke omgeving, bossenen de uiterwaarde.


Gedichten van mijn hand:
Mijn Stad
31 Januari 1984 te Nijmegen is wat mijn paspoort zegt,
met acht letters is geschreven waar ik zo'n waarden aan hecht.
Ik strijd hier mijn eigen strijd zoals Karel de Grote eens heeft gestreden,
schrijf dreunende woorden zoals zijn kanonnen de grond hier ooit deden beven.
Ik deel mijn verleden met de oudste stad van Nederland,
en zet er vol levenslust de toekomst naar mijn eigen hand.
Mijn stad, maar die ik deel met een verscheidenheid aan mensen,
een stad waarvan ik niets bezit maar alles heb wat ik me kan wensen.
Groeide er op met de binnenstad als mijn eigen speeltuin,
waar ik knikkerde lag in de 2e wereldoorlog de stad in puin.
Daar waar ik mij thuis voel wil ik voor altijd blijven,
de stad die mij altijd zal blijven inspireren om te blijven schrijven.
Nijmegen, waar ik de rest van mijn leven om vecht.
met acht letters is geschreven waar ik zo'n waarden aan hecht.
Hoe
Regels blijven leeg als ik ze vol schrijf met niets zeggende zinnen.
Vloeiend dicht ik met rijmende woorden maar ze rijmen alsmaar niet.
Geen idee hoe ik op papier moet zetten wat ik voel diep van binnen.
Omschrijf ik met metaforen mijn ware gevoelens maar niemand die iets ziet
Anders
Vaak, maar nu even niet,
er voor andere zijn...
Nooit, maar nu steeds,
verdrietig van al die pijn...
Altijd, maar plots niet meer,
het nut zien van het leven...
Af en toe, maar nu wel vaak,
aan je emoties toegeven...
Teder
Zacht
haar lippen
op mijn wang
voorzichtig gaf ze mij
kusjes
Deurbel
Mijn deurbel is met vakantie
maar niemand die hem mist
De vraag is of ik hem nog terug zie
de vriendloze deurbel toerist
Al maanden was hij stil
niemand die hem nodig had
Nu reist hij rond met een zonnebril
omdat iedereen hem vergat
Hij heeft het lang volgehouden
stil hing hij trouw in de gang
Maar hij was niet meer de ouden
want nooit klonk zijn vrolijke gezang
Op zekeren dag heeft hij me verlaten
had een briefje in me zak gepropt
Hij wilt pas weer met me praten
als er aan de deur word geklopt ...
En nog much more gedachten spinsels, maar die vinden nog wel een plekje


