quote:Op 02-02-2010 01:01 schreef superworm[..]
Tof van je voor het aanbod, we hebben woensdag weer een redactievergadering waar ik dit zeker te berde zal brengen. Grappig dat we door een robbertje bekvechten dan weer zo naar elkaar buigen, maar dat heb je soms op anoniem internetgedoe. Ik denk dat elke Alpha-student in min- of meerdere mate voor hetzelfde dilemma komt te staan; zoals mijn vader zegt: de hersens zitten er om de wereld aan je voeten te hebben, maar je moet je er maar toe kunnen en willen zetten. Het existentiële dilemma van, wat de fuck wíl ik helemaal, en hoe ga ik dat in vredesnaam voor elkaar boksen. En zinnige werkervaring... met callcenters, AH en andere studentenbaantjes kom ik er ook echt niet
Verder ben ik zelf heel apathisch en vind ik alles meestal maar zo-zo, vandaar dat ik ook het bestuursjaar en de HR op me heb genomen, puur om mezelf te dwingen ergens interesse voor op te brengen. Ik noem het zelf het 'drie weken'-syndroom - overal in geïnteresseerd, maar zo wispelturig als een stoplicht.
Tja, voor wat betreft het bekvechten, ik zit niet voor niks in het autistentopic =P Achteraf denk ik dan soms 'ach, moest dat nou' of ik schaam me soms echt, maar op het moment zelf... Ik weet het van mezelf, maar dat verandert er soms niet zo veel aan.
Ik weet ook niet echt wat ik wil en wissel ook steeds van gedachten. Daarom kies ik nu maar gewoon voor iets wat praktisch is en ook wel interessant, en ga ik niet meer zoeken naar wat ik nou het allerleukst vind. Als ik iets heb waar ik blij mee kan zijn, dan vind ik het goed. Ik heb nu wel via GL voor het eerst mensen om me heen waar ik een beetje mee op een lijn zit. En de enige constante interesse in m'n leven was natuur, niet altijd even aanwezig en steeds in verschillende vormen, maar toch.
Ergens denk ik, beter laat dan nooit, maar voor de maatschappij ben je al zo snel 'te oud'. En eigenlijk moet je zo jong kiezen. Vakken laten vallen op je 14e of zo, studie kiezen op je 17e. Ik was toen echt nog niet volwassen genoeg, achteraf.
Wat ik trouwens jammer vond aan Engels was dat je niet echt 'nuttig' bent voor de samenleving. Op een dag zat ik daar en dacht ik, 'interessant hoor, zo'n discussie over het equivalentiepostulaat, maar wat schiet de wereld er eigenlijk mee op?'.