Op 01-12-2006 14:14 schreef DromenvangerIk ben dus weer back on earth aan het komen
Net een brain-fart geschreven
Om het maar zo te noemen. Ik krijg dus echt energie uit visies die ik opschrijf, als een visie voor mij aannemelijk klinkt en als het praktisch is om toe te passen dan voel ik me gewoon beter.
Net een theorie geschreven over observeren in de realiteit dus. Dat je als mens alles zelf observeert of je laat je observeren.
Je kunt als mens observant zijn of je bent slachtoffer van de realiteit. Je kunt naar een boom kijken of de boom kijkt naar jou, jij kunt naar mensen kijken of de mensen kijken naar jou. Jij kunt naar de realiteit kijken of de realiteit kijkt naar jou.
Als jij dus kijkt als persoon, dan is dat een minder uitputtende manier dan wanneer jij wordt geobserveert.
Mensen zijn observanten hoor ik vaker, mensen zijn onderzoekers en kijken graag om zich heen.
3 weken heb ik niet gekeken dus, en dan word ik dus bekeken als het ware. Niet om paranoia te zijn maar als ik dus niet om me heenkijk, dan wordt ik bekeken. Als ik niet uit mijn ogen kijk, dan kijken anderen uit de ogen als het ware.
Als ik die boom niet bekijk omdat ik te moe ben, dan kijkt die boom. En ik kan dan beter naar die boom kijken, anders kost het me teveel energie. Die boom die kan al mijn energie wegnemen als hij me aankijkt
Snappie een beetje?
Ik kan het even niet duidelijker uitleggen, ik weet wel dat kijken beter is dan niet kijken.
Het gaat dus vooral erom dat de omgeving om je heen jou energie kan wegnemen als jij je laat opslurpen erdoor. Als je niet oppast dan zuigt de omgeving al je energie weg. In mijn geval is dat dus zo. Alert blijven dus ook wel.
Als ik op non-actief ga staan dan heb ik niets meer over, dan lig ik de hele dag in bed als het ware. Omdat de omgeving en alle mensen en dieren en bomen en planten dan gewoon mijn aandacht gaan vragen. Terwijl het andersom moet zijn.
Ik moet de aandacht vragen van de omgeving
Wilde even opschrijven dit
Prettig weekend alvast