***
Run away, run away
And make tomorrow harder to live than today!
***
That this place is an enemy, full of harsh words and hearsay
And if this city were to go down in flames would you think to blow it out?
With such a weak breath or run about the streets
Run about the streets, crying confusion
***
Have you ever heard the sound...
Of your head in the ground...
And you're afraid to say...
And it won't go away?
That's the sound of your brain cracking...
***

Alles heeft nut

staan op de evenaar
gaten in schoenen
versleten
tot op het stiksel

achterom
lijkt zo kort
een zucht
in mensenlevens

vooruit oneindig
en lopen is nu al
onverdraagbaar
vierkanten treffen
zich steeds in hoeken

hoe donker
kan beurspaars worden
hoe licht de lucht
als besef
binnenglijdt
dat die gekerfde naden
in ’t schoeisel
ergens toe dienen

zoals niets, toeval is

***

Geluk

Na zoveel donkere luchten
Met zwarte tranen van verlangen
Vond zij haar leven terug
In het leven van een ander
Zijn aanwezigheid maakt
Haar zoveel warmer dan het ijs
Van haar hoofd kan verdragen
En zonder haar klagen smelt

Het zwart-wit van haar ogen
Toverde om in zoveel kleur
Dat alles zo perfect was
Dat ze herinneringen vergat
En als zij samen zaten
Onder bleekgespiegeld water
Van de gouden volle maand
Leefde er alleen geluk

***

Denk je eigen, gedachtes.
En wees niet, bang.

Deins niet, terug,
om ze te verwoorden.
En wees niet, bang.
Voor wat een ander,
er van vind.

Leef je eigen leven,
laat je niet leiden.
Kies je eigen pad,
loop op jou weg,
en sla niet af,
bij de eerste vluchtweg.

Want ook jij,
kan met gemak,
een bocht omzeilen.
Geloof niet,
dat je niet,
over die drempel, heen kan.

Laat je eens gaan,
en kom als je wilt.
Vergeet niet,
dat je tijdens je levensweg,
altijd bij mij kan pauzeren.

Stap uit, en neem het bospad.
Dat duurt langer,
maar niet alles hoeft, snel.
Loop gewoon,
loop je eigen tempo.
Pas je passen aan,
aan wat je hart je ingeeft.
En heb geduld.

Laat de giftige bloemen staan,
en accepteer, alleen,
de rozen, wit rood of geel.
Pak de kleur, die jou aanstaat.
en kies alleen de bloem,
die niet na een week verwelkt.
Dat zal ook jou leven,
meer kleur geven.

Laat het onkruid voor wat het is.
Er bestaat een tuinman,
jij kunt er gewoon, overheen lopen.
Daar voor ben jij niemand,
een verantwoording schuldig.

Stop gewoon even,
als je een mooie roos ziet staan.
Observeer hem,
pluk hem,
ruik eraan,
en plant hem in je eigen, tuintje.

Je hebt alle tijd,
en het is nog niet, te laat.
Nog niet te laat om,
het onkruid wat je hebt staan,
weg te gooien.
Hoe langer het staat,
hoe meer het groeit.

Geloof in jezelf,
en dan,
zul je,
aan het einde van het pad,
Jou huisje zien staan,
met al je bloemen,
in jou tuintje.
En onkruid is soms,
niet te voorkomen.
Maar naast al die mooie rozen,
zal het onkruid snel verwelken.

***