quote:Op 18-10-2009 13:17 schreef Ilsjuhh[..]
Heyhey
Ja ik zag Bosch bij jou staan, dus dacht ik stuur hem ook maar even een berichtje!
Utrecht is ook leuk! Ik woon in apeldoorn nog steeds.
Ik kom ook regelmatig bij mij ouders hoor, eet er gemiddeld 2x in de week. Wel vervelend troubles thuis, maar fijn dat jullie iig graag bij elkaar zijn.
Ik werk idd al, ik werk in een zorghotel. Hier komen mensen vanuit het ziekenhuis revalideren/extra opknappen voordat ze naar huis gaan. Vooral veel mensen met nieuwe knieen en heupen. Erg leuk! In de weekenden en vakanties zijn er ook mensen met een verstandelijke beperking die vakantie komen houden bij ons. Zijn heel veel terugkerende mensen, dus dat is altijd erg gezellig als ze je weer ziet.
Ook werk ik 1 weekend in de maand bij een jongen thuis. Zijn ouders zijn er dan niet en dan verzorg ik hem. Hij is verstandig en lichamelijk beperkt, dus hij heeft de zorg ook wel echt nodig. Is erg leuk ook om te doen.
Weer contact hebben is idd leuk! Ik denk dat ik met jullie die periode misschien zelfs meer heb gedeeld als met mijn eigen vrienden. Het is dus ook zeker een periode waar ik positief aan terugdenk, ook al voelde ik me toen niet altijd even gelukkig.
Hoe is het verder met jou opleiding dan? Ook al bijna klaar? Wat voor baantje heb je, heb je een vriendje, enz.
Hey!
Utrecht is zeker leuk! Heb een kamer vlak buiten het centrum, maar met een kwartiertje fietsen sta ik al onder de Dom. Heel anders dan Purmerend (kleine stad) of Amsterdam, wat ik gewend was. Eigenlijk veel leuker, vind ik

Heb er ook een aantal hobby-dingetjes opgepakt. Ben gaan sporten (vééél goedkoper via de universiteit

) en heb sinds een paar weken pianoles... Heel gaaf!
Dat zorghotel klinkt ook leuk, zeg! Zijn het vooral veel ouderen die daar komen, of is het een soort algemeen aansterk-oord voor alle soorten mensen? (Shit, wat klinkt dat raar! Maar ik denk wel dat je snapt wat ik bedoel) En die jongen, jeetje! Wel knap hoor, dat je dat doet. Lijkt me nog best moeilijk, een heel weekend. Maar wel nodig denk ik, zowel voor hem als voor z'n ouders.
Ik zit nu in het 3e jaar van mijn opleiding. Dat betekent dat ik dit jaar mijn Bachelor afrond en volgend jaar de Master in ga. Die duurt 1 jaar en is veel praktischer. Half jaar onderzoek en half jaar stage... Eindelijk werken!

Heb er wel zin in, en het is nog steeds heel leuk en boeiend. Alleen tentamens... Heb er vrijdag weer één; wat een drama!
Ik werk op zaterdag in een boekhandel. Vooral verkoop en bestellingen regelen. Het is best gevarieerd werk en het contact met de klanten is ook leuk. Het is geen standaard kassabaantje; dat ging me na een half jaar behoorlijk vervelen. Hier werk ik nu al ruim 2 jaar en het bevalt prima!
Daarnaast ben ik sinds kort begonnen als onderzoeksassistente voor een van mijn docenten. Heel veel administratief werk, maar een goede manier om te kijken hoe dat nou in zijn werk gaat bij research. Bovendien is het, met slechte perspectieven op een baan en opleidingsplaats in de zorg (wat ik oh zo graag wil!!) geen slecht idee om werk-connecties te hebben bij de universiteit. Dan heb je in ieder geval nog kans op een baan als je in de zorg (nog) niet terecht kan.
En ik heb een vriendje

We kennen elkaar nu bijna een jaar

We hebben wel wat downs gehad de afgelopen tijd, mede door de situatie bij mijn ouders thuis. Maar hij heeft veel geduld en ik kan goed met hem praten, dus tot nu toe zijn we er steeds uitgekomen

Zo, heel verhaal alweer. Echt leuk om weer contact te hebben. Herken wel wat jij zegt; heb in die tijd ook heel veel met jullie gedeeld, waarmee ik bij mijn vrienden niet terecht kon (of durfde, misschien...) En gelukkig was het niet alleen kommer en kwel

Maar hebben we ook wel veel lol met elkaar gehad.
Wie weet zit er nu wel een keer een meet in

Liefs!