Dank je voor je openhartigheid en leuk dat je nog een keertje in dit boekje kwam kijken.
Ik zelf voel ook steeds meer de drang om verder te gaan en de geschiedenis laten zoals het was (het was mooi genoeg). Ik ben weer aan het tekenen en zit vol met ideeen om uit te gaan werken. Het is dan ook dat het internet hierin nogal afleidend werkt. Ik ga mij wat minder met internet bezighouden voorlopig om mij zoveel mogelijk te storten op mijn zogenaamde talenten (ik ben niet geheel talentloos namelijk).
Enfin, ik wil nogwel graag reageren op je openhartigheid. Ik ben op momenten als deze toch eigenlijk wel erg blij met vriendschappen via het internet :-)
quote:Blinky zei :
[..]
Hoi!
Het is inderdaad weer een tijdje geleden.
Het klinkt niet stom om te treuren om een verloren liefde. Ik heb gemerkt dat als het uitgaat en je bent nog steeds gek op iemand, het aanvoelt als een rouwproces. Het frustrerende wat ik heb ervaren is dat ik niet echt ergens 'heen' kon met mijn verdriet. Ik had alleen mezelf en ik was dat niet gewend. (Ondanks dat ik enig kind ben, ben ik altijd wat betreft aandacht erg verwend geweest) en daardoor ben ik ook enorm op mijn bek gegaan.
Echter, ik merk dat afleiding een enorme stimulans is geweest om voor een doorbraak te zorgen.
Vroeger geloofde ik niet in vriendschappen: mensen vergeten je toch wel en uiteindelijk kiezen mensen toch voor zichzelf. Ik maakte daar een probleem van en dat heeft mij altijd weerhouden om vrienden te maken.
Ik denk dat aandacht krijgen en dit oprecht waarderen toch wel mooie gedachten blijven. En als zij (die aandacht) daar daadwerkelijk tot tevredenheid manifesteerd, dan is het niet anders dan dat ik ervan zal willen genieten. Het is dan afkicken geblazen als die aandacht plotseling wegblijft.
Ik kan nu meer aandacht aan mezelf besteden. En dat is even wennen inderdaad, anders dan aandacht van een ander krijgen, zoals jij ook al aangaf.
quote:Nu beheers ik echter de kunst (haha) om toch een aantal goede vrienden erop na te houden maar toch om op mezelf te kunnen blijven rekenen. De afgelopen tijd gaat het een stuk beter met me, heb gesolliciteerd naar een nieuwe baan (volgende week uitslag!) omdat ik weer vooruit wil komen en op professioneel gebied weer wil groeien.
Ik vind het prettig om te lezen en te zien dat er mensen zijn die warempel willen groeien en aan zelfstudie en ontwikkeling willen doen. Prachtig hoe je jezelf en je omgeving samensmelt en er een balans in maakt. Dat werkt erg bevredigend geloof ik.
Ikzelf heb nogal moeite met ambitie. Ik hou mijn wereld eigenlijk altijd klein zodat ik van elk detail kan blijven genieten. Het is zoals ik kijk naar dingen. Ik vind een steen al mooi, laat staan de hele berg. Maar ik hoef van mezelf niet de hele berg te verkennen en proberen te omvatten. Volgens mij word ik al blij van een steentje dat ik aan de voet ervan kan vinden. Ach, dat ben ik maar ;-)
quote:Vanochtend toen ik op de fiets naar mijn werk zat, bedacht ik me dat ik wat dat betreft een jaar heb verloren. Maar, zo bedacht ik me meteen daarna, ik ben er zelf sterker door geworden, sta steviger in mijn schoenen, mijn oogkleppen zijn voor een groot deel verdwenen en ik probeer met de dingen om te gaan zoals ze zijn. Die tijd heb ik gewoon nodig gehad en daarom zie ik het niet als verloren tijd. Ik heb het gewoon nodig gehad. Nu ben ik daar voor het grootste gedeelte overheen gegroeid en kan ik weer verder; ik ben blij dat ik er de tijd voor heb genomen.
Dit begrijp ik. Loslaten, en je hebt weer wat geschiedenis en wat nieuwe inzichten. Niet dat vasthouden verkeerd is. Ik denk dat je losjes iets vast kan houden zolang je er iets aan blijft hebben.
quote:De liefde hoeft van mij even niet. Ik ga straks (en hopenlijk is dat bij de nieuwe baan) heel veel werken, zodat ik veel kan sparen. Graag wil ik een eigen appartementje en een autootje dus dat zijn hele mooie doelen om na te streven.
Ik ben nooit in het bezit van een auto geweest. Op de fiets door het leven heeft zo'n zijn charmes (blosjes op de wangen van de wind).
quote:Van verliefd worden en er vervolgens verdriet van hebben heb ik genoeg... eerst wil ik voor mezelf mijn basis uitbreiden. Daarbij zal ik niet gauw iemand meer op relationeel gebied toelaten. Mijn angst is, om de zelfstandigheid die ik nu verworven heb, misschien weer te verliezen. Of om me weer afhankelijk van iemand te voelen. Misschien als ik er een gulden middenweg in vind sta ik er meer voor open, maar nu (nog) niet.
Als je de dingen tot tevredenheid hebt bereikt, misschien ga je dan weer over op het hoofdstuk liefde. Ik denk dat je dan ook pas echt ruimte maakt voor een liefdesavontuur, waardoor je dit intenser kan ervaren en misschien inmiddels beter je gevoel kan sturen naar de juiste persoon om dat moment te delen. Enfin, het blijft spannend ;-)
quote:Het is zelfs zo dat ik het niet eens echt meer mis. Ik ga slapen als ik moe ben en val als een blok in slaap. 's Ochtends zorg ik ervoor dat ik moet opschieten voor mijn werk en tussendoor heb ik het te druk (met fokken
) om me ergens druk over te maken. Ook in het weekend heb ik het druk en anders zorg ik dat ik het druk heb...haha. Daarbij heb ik geen last meer van huilbuien en ik leef lekker mijn eigen leventje; eindelijk!
Hiep hiep hoera! :-) En applaus voor jezelf (ook van mij).
quote:Hoewel ik het niet wilde geloven van mensen, er komt een eind aan verdriet. Ik heb bijna een jaar verdriet gehad, maar mijn eye-opener kwam toen mijn ex vroeg of hij voor mij moest terugkomen in de relatie. Toen ik zei dat ik dat alleen wilde als hij zelf dat ook echt wilde.... antwoordde hij dat het genoeg zei dat hij nog niet was teruggekomen. Het was heel confronterend maar het was de klik voor mij.
Ik blijf nu groeien en het voelt fijn. Ik heb echt het gevoel dat ik mezelf aan het vormen ben en het leuke is, is dat mensen om me heen het ook zien en mij erin stimuleren en terugkoppeling even.
Eergisteren was ik even uit met wat vrienden en iemand vroeg waarom ik zo glimlachte. Toen ik zei dat dat kwam omdat ik gelukkig was, schrok ik er zelf van. Maar het gaf een heel fijn gevoel omdat het de waarheid was.
Ik heb dat ook soms, intens gevoel van euforie voor het leven dat ik leidt. Kippevel omdat je zo lekker in je vel zit op dat moment.
quote:Enfin...heel verhaal allemaal en ik weet niet of je erop zat te wachten nu je zelf verdrietig bent... maar ik ben wel een bewijs dat het uiteindelijk goed gaat komen, als je in jezelf blijft geloven en de wil hebt om te veranderen.
Laat me weten hoe je het stelt.
Succes
Ik zat niet perse te wachten op je reaktie. Ik las op het forum dat je met genoeg dingen bezig was en ik gun je daar ook alle tijd voor. Je moet je overigens niet gedwongen voelen om mij aandacht te geven ;-) door iets in dit boekje te schrijven.
Ik ga ook steeds meer in mezelf geloven naarmate ik ouder wordt. Gelukkig maar dat het allemaal zo loopt. Het is inderdaad een kwestie van vertrouwen hebben in jezelf.
Veel succes met je nieuwe baan en ik wens je veel doorzettingsvermogen, kracht en leervermogen om je (schone) wensen te verwezelijken. En als het dan eens wat slechter gaat, bedenk dan dat juist daarin je nieuwe inzichten kan ontwikkelen om het later weer beter te doen!
Tot schrijfs!
1 
