Op een mooie, warme zomeravond in 1984 zag ik eindelijk het licht en kon Rotterdam een nieuwe Feyenoorder verwelkomen al kwamen die gevoelens pas echt naar boven na een uitstapje Arnhem, inmiddels zo'n 10 jaar geleden.

Over het algemeen word ik gezien als hét voorbeeld van hoe de jeugd niet hoort te zijn.
Jumpen, hangend chillen of de player uithangen in Hollywood is er voor mij niet bij.
Geef mij maar een voetbal, vishengel of tekenpotlood en ik ben op mijn plek.

Veelal te vinden in dé stad, Rotterdam dus, waarbij je de grootste kans maakt mij te vinden in het museumpark of aan de kade bij de Erasmusbrug in de nachtelijke uurtjes.
Onder het genot van muziek en een lekker wijntje genietend van de omgeving, de rust en een goed boek.
Of ik schrijf weer het nodige van me af, iets wat ideaal werkt voor mij.

Die rust is overigens ook wel nodig, want ik moet echt geremt worden, en door de slaap zal dit niet gebeuren want dat doe ik over het algemeen slechts enkele uurtjes.
Waarom je tijd niet nuttig gebruiken als je toch niet moe bent?

Om een willekeurig persoon te citeren: "Vaag ventje met een goed gevoel voor humor en dusdanig afwijkend is in doen en laten dat je er iets voor gaat voelen", nou daar teken ik dan maar voor.

Als je meer wilt weten, vraag het gerust!