quote:Op 21-06-2006 17:32 schreef AequalitasTuurlijk mag je dat me vragen.Het is 'n onderwerp waar ik heel lang en vaak over heb nagedacht,maar ik blijf 't moeilijk vinden.M'n vriendin heeft aangeboden om hierheen te verhuizen,dat zou ze niet erg vinden.Maar ik weet dat haar band met haar familie héél sterk is,sterker dan mijn band.In Italië gaan de kinderen ook niet zo snel 't huis uit.Tevens bevalt de Italiaanse levensstijl me wel.Ik denk dat ik 't gewoon moet doen om erachter te komen of 't wel of niet de ideale oplossing is.Maar ik blijf 't 'n moeilijke keuze vinden.Gelukkig steunen m'n familie en vrienden me in m'n beslissing.
Waar woont jouw vriend dan?Hebben jullie 't er nooit over gehad of hij niet hier naar NL wil komen of wil/kan hij dat niet?
Ja dat kan ik me dan wel voorstellen, als zij zo'n sterke band met familie heeft. En Italië is ook een heel leuk land, het lijkt mij iig leuk om er te wonen.
Mijn vriend is een paar weken geleden begonnen om een eigen bedrijf op te zetten vlakbij Lissabon.
Hij woonde eerst in NL en deze kans kreeg hij in z'n schoot geworpen. En aangezien hij altijd al graag naar het buitenland wilde heeft hij het met 2 handen aangegrepen.
Ik begrijp het wel, maar vind het heel erg moeilijk. Ik wist wel, dat het in de toekomst misschien zou gebeuren, maar had het nooit in zo'n korte tijd verwacht. Eigenlijk pas na 1,5/2 jaar.
Hij logeert nu tijdelijk in een hotel en zoekt een appartement.
Afhankelijk van hoe het loopt en gaat draaien blijft hij daar. Loopt het niet, dan is hij na een aantal maanden terug. Draait het goed, dan is hij wel een paar jaar weg.
Ik ben zelf in 26 jaar tijd iets van 15 keer verhuisd, dus op zich ben ik wat gewend en wel flexibel. Heb geen contact met familie, maar heb toch redelijk wat vrienden en op zich heb ik het in Nederland erg naar m'n zin.
Ook omdat hij daar niet vandaan komt lijkt het me nog moeilijker. Heb je een vriend/in die er vandaan komt, zoals in jouw situatie, dan is het land je veel sneller eigen. Iemand kan jou alles laten zien en je hebt meteen een schoonfamilie/vriendengroep om te starten zeg maar.
Aan de andere kant heb je ms kleinere barrière als je samen daar nieuw begint, omdat je er beide nieuw bent en zo samen een soort van uitdaging aangaat.
Ik ben wel een vrij nieuwsgierig en spontaan type, dus ik zou er zelf gewoon veel op uit gaan om me er zo snel mogelijk thuis te gaan voelen.
Maar toch; het is echt niet niks.
Toen ik 6 jaar geleden met m'n toenmalige vriend ging samenwonen ben ik ook van provincie veranderd en dat was ook behoorlijk wennen, maar dat is dan zo klein vergeleken zoiets als dit. En België of Duitsland voelt nog redelijk dichtbij, maar ga je verder dan is het toch voor mijn gevoel "echt" een stukje verder weg.
Al met al voel ik ook de druk, dat als ik er niet binnen nu en een half jaar heen verhuis, dat onze relatie dan gedoomed is te mislukken. Je ziet elkaar zo weinig, af en toe kun je elkaar opzoeken, maar vanwege tijd, werk en geld vlieg je niet bepaald elke 2 weken naar elkaar toe.
Ik denk, dat dat ook erg aan me knaagt op het moment...
Aan de andere kant, als ik eraan denk dat er meerdere mensen zijn die zo'n "gok" wagen, dan lijkt het al minder eng. Alsof ik dan weet dat het ook wél goed kan gaan en goed uit kan pakken.