FIPO!

Hallo

welkom!

Komt kwabbenoot ook nog?

vond het altijd wel een leuke strip eigenlijk...

brings back memories

welkom

Hallo. Welkom

mooie foto

Kwabbernoot hahaha
Ja die hoort er eigenlijk ook bij.
Misschien dat een andere creative die aanmaakt.....

Kijk nou Hij heeft een fotoboek _{en als je reageert, moet je ff goed kijken in welk fotoboek je reageert}

Hoe gaat het met je collega's Kwabbernoot, Pruimpit en Flater?

Welkom

Feli

quote:

Op 24-06-2007 23:29 schreef -Robbedoes-
Toch even een vraag.
Hoe zit dat met die foto van die giraf en die dame??

Dat is in de berenkuil in Maastricht.

Titel: 'De halfautomatische troostmachine van Maastricht'
Kunstenaar: Michel Huisman
Omschrijving: Meisje in avondjurk troost stervende giraffe
Locatie: Berenkuil, Maastricht

Beren in Maastricht:

In 1920 kocht de gemeente Maastricht twee beren van een Duits circus aan, Max en Polla. Beide dieren stierven in gevangenschap, maar in 1950 werden twee nieuwe beren aangekocht, die dezelfde namen kregen en die drie kleine beertjes ter wereld brachten. Die drieling, Cor, Sjakkie en Jo bleven achter, nadat vader en moeder wegens ruimteproblemen naar de dierentuin in het Belgische Zwartberg waren gebracht. In de loop der jaren stierven Cor en Sjakkie. Beer Jo bleef alleen achter en werd in 1993 naar de dierentuin in Rhenen gebracht waar hij drie jaar later stierf. De Berenkuil stond nadien leeg.

Kunstwerk:

De kunstenaar Michel Huisman mocht na veel politiek rumoer de Berenkuil opnieuw vullen. Het werk bestaat uit 15 geverfde bronzen beelden, waaronder een dode giraffe (gelegen op het plateau in het midden van de kuil), een troostende vrouw naast hem, beer Jo (op tientallen meters afstand van de kuil) en 12 beelden van uitgestorven diersoorten (in de gracht rond het middenplateau). Naast de kuil staat een carrousel met een stoel erop. Dit plateau kan, via een ingenieus ondergronds mechaniek, wanneer het aangedraaid wordt, de arm van de vrouw in beweging brengen. Zij aait de giraffe. Het kunstwerk heeft de titel: De halfautomatische troostmachine van Maastricht meegekregen.

Interpretatie:

Michel Huisman zegt zelf over het kunstwerk: "Het thema dat ik gekozen heb, is oeroud. Liefde en dood. Als de liefde niet zo mooi was, zou de dood niet zo zwaar zijn. Mijn kunstwerk gaat over het besef dat het eens voor ons allemaal ophoudt. Dat is ook de reden waarom we zo intens mogelijk leven."

Toch is het moeilijk om het kunstwerk ook niet als een aanklacht tegen de mensheid te zien. Een hommage aan de beren die tientallen jaren in een betonnenkuil hebben moeten leven (niet voor niets wilde Beer jo niet meer terug naar de kuil). De overige twaalf uitgestorven kijken de bezoeker ook zo treurig aan dat je niet zonder schuldgevoel naar ze kunt kijken. En dit zijn nog maar 12 van de lange lijst van dieren die door menselijk ingrijpen zijn uigestorven. Helaas wordt deze lijst nog steeds ieder jaar langer.


Het is een vrij troosteloze plaats. Je voelt gewoon de aparte sfeer, de kleine ruimte waarin de beren hebben moeten leven. Ik vind t een heel mooi kunstwerk, alleen jammer dat er weinig onderhoud aan gedaan word, vrij veel mos en gevallen bladeren. Er staat ook een draaimolen waarmee vroeger een mechanisme geactiveerd werd om het meisje bij de dode giraffe te laten aaien. Helaas werkt dit niet meer.

Die banaan, is dat een Mango?

SPOILER

(of een Quest?)