Op 25-06-2006 19:30 schreef Dromenvanger[..]
Ik herken het wel. Je bent bezig met persoonlijke ontwikkeling. Je denkt dat je op 1 dag 10 hoofdstukken afsluit zodat je verder kunt gaan daarna, en daarna krijg je weer hetzelfde voor je kiezen. Alsof je steeds doet oplossen en dat het opgeloste vanzelf weer terug komt.
Daar associër ik ook deja vus mee. Deja vus hebben ook te maken met herhalingen. Alsof het onmogelijk is om door te breken door alle grenzen heen.
Maar dat heb je dus sowieso. Opstaan, naar bed gaan, eten, drinken en zo gaat dat door. Heb je op een dag veel gedaan, dan ga je pitten en krijg je weer dromen die roet in het eten doet gooien.
Alsof het een puzzel is die niet opgelost kan worden. Maar daar ga ik dus even niet vanuit. Ondanks alles denk ik van, die puzzel ga ik helemaal oplossen totdat de puzzel verdwijnt helemaal.
Ik krijg dus ook hetzelfde voor mijn kiezen vaker. Moet ook vaker hetzelfde behandelen in mijn denken.
De herhaling, en of er een vloek heerst inderdaad. Alsof er een vloek heerst die het doet tegenhouden dat de puzzel over 1 nacht ijs compleet is.
En als de puzzel compleet is, dan weet ik wel wat er gebeurt. Volgens mij geneest alles, en genezing is volgens mij tevens een compleet nieuw bestaan.
Ik denk soms dat de realiteit de hel is. Dat wij leven in de hel op dit moment. Je kunt gaan zeggen dat we leven in een paradijs, maar is het wel een paradijs
Ik heb op dit moment in ieder geval niet het idee dat het een paradijs is. Maar dat kan aan mij liggen nu.
Genoeg mooie dingen in het leven, maar toch heerst het zware gevoel inderdaad. Het gevoel van niet kunnen vliegen op hoge snelheid.
De opgeslotenheid.
Zoals ik in the truth schreef. Het vallen uit de puzzel in mijn eigen geval. Dat bedoel ik misschien met vallen. Dat ik uit het schilderij val dat de realiteit heet.
En ben ik eenmaal uit het schilderij gevallen, dan ben ik verlost van alles
En dan terug keren naar dit schilderij. Mocht het huidige schilderij mooier zijn en anders zijn, en dan geen schilderij van Mondriaan en geen van Rembrandt maar een hele andere artiest. Met meer kleuren
Ik ga te snel nu volgens mij. Ontsnappen aan de realiteit, even elders op vakantie. En dan terug keren als het hier beter is. Of gewoon wachten totdat dit schilderij massaal uit elkaar valt. Dat alles oplost dus. Dat jou problemen oplossen, dat mijn problemen oplossen dat alle problemen oplossen. En wie weet is het leven wel het grootste probleem. Ik doe dus vrij filosoferen even. Het leven als leiden. Een leven leiden. Of is dat met lange ij ?
Zometeen Chinees eten, daarna verder dan maar. Voetbal kijk ik met een half oog.
Ben dus even weg nu. Chinees kan ieder moment verschijnen.