Terug naar het FOK!fotoboek Bekijk de mannen in het FOK!fotoboek Bekijk de vrouwen in het FOK!fotoboek FAQ
no userpicture
Abonnement FOK!free abonnement
Geregistreerd 18-02-2008
Laatste update 20-05-2008
Geslacht Man
Geboortedatum -
Relatie
Seksualiteit
Kleur ogen
Schoenmaat
Beroep
Studierichting Master Mathematical Physics
Woonplaats
Favo forum geen
Favo FOK!kers
Favo subsite geen
Aantal forumposts 65 »
Aantal FP-reacties 0 »
Aantal views 56
Aantal reacties 0
Laatste voyeur(s) KICKZORZ
spuisels
HELP ME AAN DATA:
http://forum.fok.nl/topic/1155738


http://forum.fok.nl/topic/1154857

Het idee dat onze realiteit niets meer dan een simulatie is, is al heel oud.
Recentelijk deed Nick Bostrom een duit in het zakje waar eerder de Wachowski brothers met hun film The Matrix deze hypothese aan het grote publiek voorschotelden.
Maar wie zo nu en dan een boek open slaat weet dat bijna alle groten filosofen meer dan eens hebben gespeeld met dit idee. Sterker nog, deze realiteitsvraag is een grote tak van de filosofie en heeft aan de wieg gestaan van veel ontwikkelingen in andere vakgebieden zoals bijvoorbeeld de wetenschapsfilosofie en argumentatieleer.

Systeem binnen het systeem

En ook binnen het systeem lijken we gevangen.
Taal als grens van onze beleving, maar ook parasiterende overheden die de burgers als nummers gebruiken ten einde er zelf op vooruit te gaan. Overheden en organisaties die opzichzelfstaande entiteiten lijken te zijn. Hier rijst dan wellicht de vraag waarom de werkelijkheid als deze slechts een simulatie is- niet utopischer van aard is. De reden van de soms wrede realiteit (binnen de simulatie) zou mogelijk liggen in geprogrammeerde vrijheid, binnen het systeem. Zou een celletje in Conways Game of Life uitroepen hoe wreed het is wanneer zijn buren worden uitgemoord?


Dat wij binnen een simulatie leven lijkt geen relevante bewering voor diegenen die zich nog binnen die zogenaamde simulatie bevinden. Los daarvan is nog maar de vraag hoe wij simulatie en realiteit überhaupt definiëren.

Een afzwakking van de zogenaamde simulatie-hypothese is het idee dat er een systeem verweven is met onze werkelijkheid. Niet per sé (maar wel mogelijk) totaal deterministisch, en/of causaal van aard. Simpelweg de afwezigheid van totale chaos, of de werkelijkheid zich nou slechts wortelt in ons eigen brein of ver daarbuiten los op zich staat..

En of de werkelijkheid absoluut logisch, causaal, rationeel, voorspelbaar, vastgelegd, etc. is kunnen we niet zeggen. Niemand kent de broncode van de realiteit, noch weet iemand of deze überhaupt bestaat (anders zou een deel al beantwoord zijn).

Er zijn in principe twee mogelijkheden; de werkelijkheid kent wel of geen systeem.
In het eerste geval, slaat dit alles helemaal nergens op. Dan slaat niks nog langer ergens op. In het tweede geval kunnen we ons afvragen of we überhaupt iets te weten kunnen komen over het systeem en wat we misschien reeds weten over dit systeem,

Uit gedrag zijn regels te deduceren

Iemand die totaal niets weet van verkeersregels kan via observatie van gedrag en deductie heel wat te weten komen.
Stel ergens staat geschreven dat wij hier in Nederland afspreken dat we moeten stoppen wanneer het verkeerslicht op rood staat en mogen rijden wanneer deze groen is. En stel nu dat ik dat geschrevene niet kan vinden, dan kan ik die regel toch achterhalen door te kijken naar het gedrag van mensen die deelnemen aan het verkeer. Sterker nog, de werkelijkheid past zich aan aan die regels, immers mensen gaan ineens stoppen vanwege bepaalde randvoorwaarden. Zelfs als het papier wordt verbrand zullen mensen blijven stoppen voor het rode licht. Zelfs wanneer wij ook op geen andere wijze de regel expliciet vernemen zullen wij naar alle waarschijnlijkheid stoppen voor een rood licht, simpelweg omdat de werkelijkheid nu zo is dat autos menen te moeten stoppen voor rood licht. We zien daar een loop, werkelijkheid creëert regels, die vervolgens de realiteit veranderen.


A truly profound and different insight is the way you begin to see that the system causes its own behavior (Donella Meadow Whole Earth Models and Systems [1982])

Systeem

Wat zijn dan die waarneembare situaties waarin we de regels van het systeem zouden moeten kunnen terugzien? Voorbeelden te over, in principe iedere situatie.
Hapklare brokken zijn conditionering (Pavlov), linguïstische manipulatie, (angst)reflexen, etc.
Waarom besteden overheden van oudsher astronomische hoeveelheden tijd en geld aan propaganda? Omdat zij de regels van het systeem kennen (gededuceerd hebben).

"Die regels bestaan niet of zijn buigbaar", zal de doorgewinterde New-Ager zeggen, "Wil en intentie boven alles", zullen The Secret-aanhangers roepen.
Wellicht. Maar is dat ook geen regel dan? En nee, het is ook niet met zekerheid te zeggen of deze regels ten grondslag liggen aan onze werkelijkheid, of dat deze slecht ontsproten zijn aan onze werkelijkheid, die zich vervolgens hiernaar heeft gevormd. Regels kunnen inmiddels weggevaagd zijn, maar wanneer de werkelijkheid zich hier nog steeds naar vormt is de studie van het systeem relevant.

(1/12)
(....)
pm