Terug naar het FOK!fotoboek Bekijk de mannen in het FOK!fotoboek Bekijk de vrouwen in het FOK!fotoboek FAQ
no userpicture
webicon
Geregistreerd 01-04-2007
Relatie http://wijzijnsimba.nl/
Seksualiteit http://wijzijnsimba.nl/
Kleur ogen http://wijzijnsimba.nl/
Schoenmaat http://wijzijnsimba.nl/
Beroep
Studierichting
Woonplaats
Aantal views 7.102
Laatste voyeur(s) Bezsen
Geerd
Bezsen
Anonieme_Fokker
Bezsen
NoFoksGiven
Pisces29
Snuitebolletje
Megalomaniac
Metalfrost
spuisels
Sympathiek en oprecht. Den Haag


http://wijzijnsimba.nl/
pm

webicon

quote:
Op 07-09-2017 22:34 schreef Littlerabbit
Drizzt doelt dus op neuken.

Neuken?
 
#Cut4Miguel
webicon

quote:
Op 19-10-2017 20:11 schreef Littlerabbit
Fred de Drugsbaron deel 1:

De zaken begonnen goed te lopen. De handel ging goed, en zijn netwerk was hem goed gezind.

Toch voelde Fred een leegte in zijn leven. Hoewel hij altijd genoeg vrouwen om zich heen had. Lustig op de drugs welke door heel zijn villa lag waren ze maar wat graag bereid hun benen voor El Fredros te spreiden.

Dit had hem jarenlang genot opgeleverd, maar nu hunkerde hij naar meer. Was het liefde, was het een nieuwe fetisj?

Fred de Drugsbaron deel 2:

Fred voelde zich opgewonden. Hij moest zijn zaad ergens dumpen. Maar waar. Hij besloot naar een nachtclub te gaan. Daar zag hij een dronken tienermeisje over straat slenten. "Die is van mij" dacht Fred. Hij liep op haar af en trok haar mee een steegje in.

Fred de Drugsbaron deel 3:

Het steegje is vernoemd naar Sierd de Vos. De grootste fan van Fred Rutten. Maar goed, Fred ging de steeg in. Hij pakte een mes, hield het op de keel van het dronken tienermeisje. Ze schreeuwde zo hard als ze kon, het was te laat... of toch niet? Een tippelhoertje schopte King Fred van achteren waardoor het mes uit zijn handen glipte

Fred de Drugsbaron deel 4:

Fred schreeuwde het uit van de pijn. Godallemachtig wat deed dat zeer. Hij keek achterom en zag het hoertje vol woede naar hem kijken. Hij ging in met twee benen en tackelde het meisje. Hij greep weer naar zijn mes en bedreigde het hoertje. Hij scheurde ruw haar onderbroek stuk. Hij zou haar nu een gruwelijk hard lesje leren. Dat had ze wel verdient, dat vuile kreng.

Fred de Drugsbaron deel 5:

Fred had zijn mes gepakt, en had het bij de borstkas van het hoertje gezet. Plots hoorde Fred een ringtone afgaan. ''Op de radio is een kuikentje, en het piept en het piept''.. Fred walgt er van, hij ziet dat het de ringtone van het straathoertje is. Ze wordt gebeld, zal Fred opnemen? En nog belangrijker, wat zal Fred zeggen?

Fred de Drugsbaron deel 6

De telefoon bleef maar overgaan. Fred overwoog zijn opties, hij dacht aan zijn villa, gevuld met drugs, wijven, zijn splinternieuwe Mercedes S-Klasse en de sm-kelder onder zijn villa. Misschien was het de pooier van dit meisje. Fred zocht nog een sekspartner om zijn meest duistere fantasieën mee uit te voeren. Was dit zijn kans? Hij accepteerde de oproep voordat hij er erg in had, de lust in hem was zo groot dat zelfs het hoertje Stockholm-syndroom neigingen begon te ontwikkelen. “Hallo. Dit is Koning “badboy” Fred, maar jij mag me badboy noemen.” Aan de andere kant hoorde Fred iemand met een vreemd accent beginnen te praten: “Fred, we weten wie je bent, hoe je leeft. Je fetish, je verlangens. Maar ook Fred, we kennen je geheim. Datgene wat jij zo diep verborgen houdt achter je immens grote geslachtsdeel, achter je drugs, je geld, je bitches. Wij weten het Fred en we komen je opzoeken.” Fred wilde nog vragen of hij het hoertje mocht houden, maar de lijn was opgehangen. Met de reflexen van een Jaguar wist Fred het hoertje het zwijgen op te leggen en stopte haar ogenschijnlijk levenloze lichaam in de kofferbak van zijn Sssss-klasse. De terugrit was als een waas. Zijn geheim, ze wisten het. Het was ook allemaal te mooi geweest om waar te zijn, zijn heerlijke drugs, al die jonko’s, de geile wijven, het chillen in de lobby, zijn leven stond op zijn kop. Badboy Freds hoofd vulde zich met gevoelens van angst, maar ook een strijdvaardigheid. Bring it on dacht Fred. Als ze met me willen fucken fucken ze met de beste. Wie was het die de leider van het Yugoslavische drugskartel Zeljko Petrovic persoonlijk aan zijn ballen van Kosovo naar Belgrado gesleept had? Dat was hij geweest! Wel ja, voor tachtig procent kon het op het conto geschreven worden van killer-Knipping maar hij had toch geholpen. Met een nieuw zelfvertrouwen draaide Fred zijn landgoed op. Maar als hij in zijn spiegels gekeken had, dan had hij gemerkt dat hij achtervolgd werd…….

Fred de Drugsbaron deel 7:

"Hallo hier is B één nul nul. Ik heb hem in het vizier, baas!". "Drommels, dat is geweldig B100. Pak die frikandel snel en neem hem mee naar mijn luxe jacht zodat ik mijn geniale plan ten uitvoer kan brengen." En de Baron verbrak de verbinding. B100 vroeg zich dit af en keek naar de auto voor hem. Hij zag het witte haar boven de stoel uitsteken. De Slisser begon steeds harder te rijden, B100 drukte zijn gaspedaal in om hem bij te houden. Hij zag echter over het hoofd dat er net een grote vrachtwagen uit de zijstraat kwam. B100 knalde er vol op met zijn hele handel. Zijn auto in de prak en De Slisser die uit zicht was. "Ik heb ook altijd pech" zei B100.

Ondertussen keek Fred in zijn achteruitkijkspiegel en zag dat de auto achter hem opeens verdwenen was sinds die zijweg. Maar Fred was er met zijn hoofd niet bij. Hij voelde opeens een onweerstaanbare woede. Toen zag hij een meisje fietsen op het fietspad. "Jij bent van mij " zei Fred. Hij reed met zijn auto voor haar fiets en zette het voertuig tot stilstand. Hij ging uit de auto en trok het geschrokken meisje vast. "Hé schatje, ome Fred gaat leuke dingen met je doen". En hij duwde een doekje chloroform op haar mond en ze was buiten bewustzijn. Fred dumpte haar in de kofferbak en reed weer weg. Naar een onheilspellende plek waar hij zijn zieke gedachtes tot uitvoer zou brengen.

Fred de Drugsbaron deel 8:

De meest onheilspellende plek die Fred kon bedenken was het appartement in de flat ergens in Haarlem. In Haarlem durven mensen niet 's nachts de straat op, dus wachtte Fred zijn kans rustig af, en sloeg toe in de nacht. Ergens in de kleedkamer van een sporthal zat een WC. De beruchte WC, waar Michael van Gerwen werd bestolen van zijn dartpijlen. Fred probeerde het hoertje neer te steken, dat lukte niet. Het laatste wat overbleef: ''Sluit het hoertje op in de WC''. Dat deed hij dan ook. Met wat bezems en verpauperde planken ,die hij vond achter de bar in een bijgelegen café, barricadeerde hij de deur zodat het hoertje niet kon ontsnappen.

Fred vluchtte, na het hoertje te hebben opgesloten, met de auto naar Schiphol. Daar pakte hij een vliegtuig naar Roemenië. Wat Fred daar van plan was, wist niemand. Zou hij in het nachtleven van Boekarest duiken? Langs de paaldansverenigingen?

In deel 9 kom je er achter hoe het hoertje wordt ontdekt, dood of levend? En wat spookt Fred uit in Roemenië?

Fred de Drugsbaron deel 9

Strak. Fred stond zo strak als het lijf van Nicki Minaj. Het was laat geworden die avond in een duister kroegje in Boekarest. De hoeren van het Oostblok voelden zich aangetrokken tot de charismatische verschijning van Fred de Drugsbaron. Zijn drugs, en zijn swagger, dit was iemand met streetcred wisten ze. De stad was donker, de straten werden ingevallen door treurnis, behalve in dat kroegje. Fred zat in extase achter de bar, het leven ging langs hem heen, maar hij wist dat het goed was. Dit was waar hij thuishoorde. Rechts van hem zat een heerlijk hoertje, een hoertje dat smachtte naar Freds tedere handen, een handoplegging van Fred stond gelijk aan een orgasmisch genot. En Fred stelde niet teleur.

Ondertussen in Nederland: Inspecteur Stinho wandelde het plaats delict binnen. Een koelbloedige moord in hartje Haarlem, en hij was op de zaak gezet. Het was de laatste zaak voor zijn pensioen en hij wist dat het zijn meest lastige zou worden. Het hoertje was morsdood, leeggebloed, slachtoffer van een machtig man, zoveel was zeker. Het was een bijzonder geil hoertje geweest, Stinho’s lievelingshoertje. Natuurlijk conflicteerden er diverse belangen, maar Stinho wist dat hij de dader op zou moeten sporen, al was het maar om zijn gemoedsrust te herstellen. Hij dacht er weer aan toen hij haar dode gezichtje zag, te vroeg klaar gekomen, normaal gebeurde dat hem nooit, maar net nu. Stinho werd langzamerhand vervuld met een razernij. Boeten, er zal iemand hiervoor boeten.

Fred richtte zijn aandacht nu op zijn metgezel, het was zijn meest trouwe handlanger. Hoe hij heette wist niemand, Fred noemde hem Derrek, want zo noemden zijn vrienden hem. Vrienden had hij niet, maar toch werd hij Derrek genoemd. “Derrek, die man waar ik je over vertelde, ik maak me zorgen, hij kent mijn geheim zegt hij. Mijn fetish.” Derrek zette de peuk in zijn handen aan zijn lippen en liet zich door de rook bedwelmen. “Je bent zelf een fetish,” antwoordde hij. Derrek had af en toe een aparte manier van praten maar hij was gezegend met een goddelijk aura, gestoken in een leren jas met zijn mannelijke snor wist heel Boekarest dat er met deze man rekening gehouden moest worden. “Serieus Derrek, ik wil dat je er wat aan doet, regel een ontmoeting met deze mysterieuze man. Zeg hem dat Koning “badboy” Fred zich niet laat bedreigen." Derrek keek hem aan, en verzuchtte: “Uh, oké”. Derrek had de boodschap begrepen en ging op weg. Fred bleef achter in de rook, omgeven door de wijven en de drugs. Hier voelde hij zich op zijn gemak. Het was wachten op zijn aardsvijand, de showdown van de eeuw zou plaatsvinden. Of hij het zou overleven wist Fred niet, maar bang voor de dood was hij allerminst. “Kom maar op,” mompelde hij in zichzelf, terwijl hij met de tieten van een bloedmooie Roemeense speelde.

Fred de Drugsbaron Deel 10

Haarlem, de moord op het WC-Hoertje
Inmiddels was Inspecteur Stinho bezig met het identificeren van het ''WC-Hoertje''. Het was geen gemakkelijke taak, het lijk was namelijk in zeer vergaande staat van ontbinding. Dan blijft er maar een oplossing over: de identiteit ontrafelen door middel van gebitsherkenning. Met een heel onderzoeksteam zocht hij naar sporen in en rondom de WC. Ze konden niets vinden, op een losgescheurd stuk uit de VI na. Het artikel ging over niemand minder dan Merab Jordania. Zou hij meer weten over deze gruwelmoord? Heeft hij connecties met een van de daders? Wie weet!

Ondertussen in Boekarest:
Fred wordt wakker op een bankje naast de fontein op het belangrijkste plein van Boekarest. In de verte ziet hij een boze en woedende menigte aankomen: ''Godmiljaar, wat heeft dit te betekenen?'', denkt Fred. Omdat Fred de Duivelse Derrek met een taak de wereld had ingezonden, zocht Fred een hotel op om zich voor te bereiden op een belangrijk telefoontje van Derrek. Had hij een ontmoeting geregeld?

Duivelse Derrek in Craiova
Derrek ging, na het meekrijgen van de taak, gelijk op pad. In Craiova kon hij meer te weten komen over de mysterieuze man. In een antiekhandel, aan de rand van Boekarest, kreeg hij namelijk te horen dat in Craiova de meeste van dit soort rare gevallen rondzwerven. Daar is het epicentrum van roddelaars en klikspaantjes. Onlangs is daar ook een ''metsjfiksingbende'' opgerold. Maar goed, Derrek is in Craiova, dat is het belangrijkste. Omdat hij geen hotel kon vinden, sliep hij in zijn auto op de parkeerplaats, gelegen bij een groot bos. Midden in de nacht schrok Derrek wakker, hij hoorde getik op zijn autoraam. Hij wreef de slaap uit zijn ogen en probeerde te kijken wie op zijn raam tikte.. Het was een man met verwilderd haar, en keek wat paniekerig. Doet Derrek de deur open?

Meer van Derrek, Inspecteur Stinho en Fred de Drugsbaron krijg je te lezen in Deel 11.


Fred de Drugsbaron Deel 11:

Derrek keek paniekerig door het raam. Wie was die rare man die voor zijn autoraam stond. De man lachte naar hem en ontblootte zijn bruine tanden. Derrek wist niet zeker of hij het raampje open zou doen. Hij vertrouwde de vreemdeling niet. Hij keek naar de man en schudde zijn hoofd. De vreemdeling was eerst verbaasd, en toen lachte hij nog harder. Manikiaal bijna. De man bukte en zwaaide lachend naar Derrek, daarna rende hij keihard weg. Derrek snapte er niks meer van. Wat deed die man? Voordat hij het besefte werd zijn auto losgerukt van de bodem en alles werd zwart voor Derrek...

Fred lag in zijn bed te wachten op het telefoontje van Derrek. Derrek was toch al zo'n halfuur te laat met bellen. Fred was ongerust. Wat moest hij nu doen? Hij besloot te gaan wandelen in de stad om zijn hoofd leeg te maken. Hij liep rustig langs het park toen hij opeens een keiharde knal hoorde. Iedereen om hem heen liep gewoon door, dit was blijkbaar de normaalste zaak van de wereld. Fred besloot toch even polshoogte te nemen. Hij zag een auto die compleet verwoest was. Er stonden wat mensen omheen en politie. Fred vroeg aan een agent wat er aan de hand was. "Djenprdepepper "zei de agent alleen maar. Fred vroeg zich af wat Djenprdepepper was. Toen draaide hij zich om en zag hij een vreemde man naar hem glimlachen. Wat moest Fred nou doen?

Fred de Drugsbaron: Editie 12

Slaap Derrek, slaap...
Vergezeld door ambulancebroeders wordt Derrek naar het ziekenhuis vervoerd in Craiova. Hij is net bijgekomen na bewusteloos te zijn geweest. Het is hem een groot raadsel hoe hij in de ziekenwagen is beland. Derrek mompelt in gebrekkig Engels: ''I only know that there is a man in the window of my car tapped while I was sleeping. Nothing more''. De ambulancebroeders vertellen hem dat de politie nader onderzoek doet bij het plaats delict (het Bos in Craiova).

Wachten, wachten, wachten duurt zo lang
Het is inmiddels 03:00, midden in de nacht. Fred zijn ogen vallen bijna dicht. Om niet in slaap te komen, snelt hij naar de badkamer toe waar hij even wat water in zijn gezicht gooit voor een ''wake-up-call''. Waar blijft Derrek godverdomme nou? ''Straks komen ze me nog op het spoor in Nederland'', denkt Fred. Hij gaat maar eens recht overeind zitten in bed. Hij weet het al, als Derrek meer weet over deze mysterieuze man, sporen we hem op, gijzelen we hem en rijden we naar het bosgebied gelegen aan de Zwarte Zee. Wat we dan doen, zien we later wel. Fred steekt een sigaar op.

Het spoor leidt naar het Gelredome
Het is een winderige zaterdagavond. Vitesse speelt in het Gelredome een thuiswedstrijd voor de competitie tegen NEC. De 93e minuut, het staat inmiddels 0-3 voor NEC. Merab leest op zijn telefoon dat voormalig trainer/coach Fred Rutten spoorloos verdwenen is. ''Niets voor Fred'', mompelt Merab. Het zal allemaal wel, denkt hij. Nadat hij een stevige conversatie met Peter Bosz had, was het voor Merab tijd om de auto te pakken en naar huis te gaan. Net voordat Merab de sleutel van zijn auto kan pakken, grijpt Inspector Stinho zijn kans en slaat Merab in de boeien, hij neemt hem mee naar het plaatselijke politiebureau. Merab begrijpt het niet: ''What the fuck i'm doing here?''.

In deel 13 komt u meer te weten over het verhoor van Merab Jordania, en natuurlijk over de belevenissen van Derrek en Fred in het altijd gespannen Roemenië.

Fred de Drugsbaron deel 13

Met een sigaartje in de hand trok Fred zich terug in zijn hotelkamer. Door al dat gewacht op zijn trouwe handlanger Derrek was nu zelfs bij Fred de verveling toegeslagen. Hij besloot eens lekker te gaan internetten. Freds oog viel op een interessante site, namelijk die van het FOK! Forum. Hij aarzelde niet zich te registreren en al snel werd hij via dm gewezen op het verhaal over Fred de Drugsbaron. Verbaasd maar gefascineerd las hij de diverse delen door, zijn geld, zijn drugs, zijn geheim, alles stond online. Zijn avonturen in Boekarest, het doen en laten van Derrek, alles tot op het moment dat de verveling was toegeslagen. Dit kon zo niet doorgaan. Fred besefte het. Zijn leven schoot vluchtig voorbij en hij wist dat zijn voortbestaan enkel mensen kon beschadigen. Hij moest ingrijpen, hij zou ingrijpen. Fred klom in de pen en hij maakte er een eind aan.

EINDE
Zeer goed en emotioneel verhaal. Rust zacht Fred.
 

webicon

Hier moet ik gepost hebben
 
I want to live a hundred years
webicon

ik heb hier gepost , nu
When people do counterfeiting , they go to jail , when public servants do that they get re-elected