Denissee zei :
Sophie stapt met kriebels in haar buik de Chill Out -draaideur in. Onwetend kijkt ze rond en ziet op een afstandje een nerveus tikkend mens druk op haar horloge kijken. Het mens heeft een vrij ordinaire look, zonnebank-teint en godzijdank is haar tijgerprint-blouse, dat een kléin beetje over haar bedrijfsoutfit flaneert diep weggestopt onder een keurig mantelpakje. Dan valt haar blik op Sophie en loopt enthousiast op een drafje richting het arme schaap. "HallooOOoww, iCk bEn MeVr. A, maar n0em mE maAhr J0ooaanne hoor wYfiejJ.. "
In een snel tempo waarbij Sophie enkele passen moet overslaan in de haast wandelen ze door het hele warenhuis. Collega's zwaaien lichtelijk geforceerd naar Misses Bijenkorf.
Eindelijk aangekomen op etage 4 gebaard Joanne Sophie mee te komen naar een stoffig, muf hok ergens in de hoek van de afdeling.
Met een nep lach biedt ze Sophie een Cup á Soup aan, "..asperge of Franse uien?" "Uuh, nee dankje.. niets graag." weet Sophie enigzins overvallen uit te brengen. NeeM maar plaAts ho0r wYfieJj.." kermt ze uit. Druk woedt ze door ál de bladeren op d'r bureau en vraagt d'r naam en enkele gegevens. O ja, jij bent dat meiske. LeuKk ho0r, dat Jj hier wilt komen werrekeuuH. MaarRe, waar0m eigenlYk?
-- dit onnozele gesprek duurt zo'n 10 minuten --
Met een wilde bries staat Joanne op en drukt Sophie een ferme handdruk. "So0, wYyfiejJ, klaAt sneLl weeRr vAn muHh horeuuH hoahr.. " en wijst Sophie de deur.
"Dankuwel, en hopelijk tot ziens!" beantwoord Sophie beleefd.
En dit alles gaat zich binnen nu en een kwartier VOLTREKKEN.