Jah, dan toch, wat stukjes

-Groningen-

Het zal het voor mij altijd zijn, daar waar ik weg kom. Daar waar mij hart ligt, daar waar mijn hart verwekt werd. Daar waar mijn hart groeide. Niet dat ik er nou zoveel meer mee heb dan een gevoel, maar Groningen is het.

-Enschede-

Het went al. Mijn stad, mijn Twenteland... tja, het blijft toch anders, maar langszaam went het wel. Ik betrap mezelf er steeds vaker op dat ik zeg dat ik uit Enschede kom... ook steeds minder straten in de stad leiden tot verrassingen.

-Canada-

Een jaartje er zijn, lang genoeg om er van te houden. Kort genoeg om het los te kunnen laten. Geweldig land, mooie natuur, aardige mensen, goede herinneringen, hoop ervaring, je word wijzer van alleen zijn. Zolang het maar niet eenzaam wordt.

-Zuid Afrika-

Daar waar iedereen tegenwoordig heen gaat, dus ik ook maar. Een bijzonder land dat samenhangt door de verschillen. Unity in diversity. Een ding heeft alles daar gemeen en dat is dat alles anders is.

-De rest van de wereld-

Daar waar ik wil gaan. Niets is me te ver, veel me door financiële situaties onmogelijk gemaakt. Nooit voor lang, wat is nou een jaar. Gewoon even ruiken, wat meekrijgen van de cultuur en op naar de volgende plek. Verandering is goed.

-Handbal-

Ooit begonnen, ooit gestopt, weer begonnen, weer gestopt, weer begonnen. Een team-plaats-technisch knipperlicht wat niet voorgoed wil doven. Ik heb mijn stekkie gevonden: met nummer 12 onder de lat bij het groen met zwart van de Enschedese Olifant.

-KSUT-

Gezellig besturen. Mijn steentje bijdragen aan de betere wereld, me inzetten voor een ander en samen wat moois maken.

-Muziek-

Ja, dat maakte ik. Percussionist met een mooi woord, maar heeft ook tijd nodig. Vanwege de schaarste daarvan helaas de stokken aan de wilgen hangen op het moment. Luister het ook wel, maar veel verder dan een willekeurig radiostation waar op het moment van inschakelen niet gepraat wordt over politiek kom ik niet.

-Civiele Techniek-

Druk mijn studie aan het masteren. Straks de koning van de kilometerheffing? Nog 'even' afstuderen en dan is het alweer klaar. Op naar het burgerleven?

-Fok!-

Het begon op het forum, op het Eiland en veel verder kwam het lange tijd niet. Toen kwam de weblog, de rest van het Forum, de Managers, het Fotoboek en zelfs de FP. Daarna FOK!sport, mijn kindje dat gegroeid is en nu een mooi eigen leven leidt. Net als ik

-Schrijven-

Je kan het, of je kan het niet. Gevoelens achterelkaar zetten is fragmenten van zinnen geeft een soort poëtisch gevoel. Voor mij dan, boeien wat de rest er van vind.

-De rest-

Mensen om te waarderen, mensen om van te houden, mensen om je niks van aan te trekken. Ik ben mezelf, daar doe ik niks aan, maar iemand anders ook niet.

-Meer stukjes-

Die komem nog wel als daar een aanleiding toe is.

-Tiepfouten-

Die boeien niet, het gaat om de gedachte, niet om de details in de uitvoering.